Aardappelplant

“We eten het allemaal, maar kennen we het verhaal? Want je weet niks van Nederland, zonder kennis van de Aardappelplant!”

Aardappelplant Solanum tuberosum Potato

Aardappelplant – Solanum tuberosum

(Potato)

De aardappelplant is een plant waarvan vooral het ondergrondse deel bekendheid geniet. Ooit was er een tijd dat de Europeanen niks afwisten van het bestaan van de Aardappel.

In de 16e eeuw is de plant meegenomen naar Europa vanuit Zuid-Amerika. Voor die tijd was de plant in Peru al eeuwenlang bekend en cultiveerden ze de plant al sinds het jaar 3400 voor Christus. De Aardappel was voor de Inca’s al hun basisvoedsel..

Toen de plant in Europa (Spanje) aankwam hadden de Spanjaarden geen idee wat je met de plant moest doen. Mensen stierven aan het eten van de bladeren en de besjes en daarom werd de plant al snel afgeschreven.

Toch verbreide de plant zich. Het arme volk zocht goedkoop voedsel en ontdekte toen dat de plant na het afsterven van de groene delen van de plant, wel reservevoedsel opslaat onder de grond.. en dat deze knol ook door de mens te eten is. De armen maakte hier dankbaar gebruik van.

Ook was de plant in Frankrijk terecht gekomen. Daar waren er ook wat mensen die hadden ontdekt dat de knol onder de grond eetbaar was. Door het makkelijk kunnen kweken van de plant kwamen zij op het idee om een bepaalde gevangene enkel Aardappel te eten te geven. Na verloop van tijd werd duidelijk dat deze gevangene behoorlijk gezond bleef. De gevangene kwam vrij en heeft zijn verhaal over zijn gevangenschap laten horen aan de rijkere mensen. Zo ontstond de populariteit van de aardappel en was het gevolg dat zelfs de Franse koning aardappels zat te eten.

Het was ook de tijd van de verre reizen op zee. De zeelieden kampten regelmatig met het probleem scheurbuik. Nu zij lucht kregen van de gezonde werking van de aardappel namen zij deze mee. Het bleek een aardig middel tegen Scheurbuik. Zie hier de ontdekking van het vitamine C-gehalte in de aardappel.

De aardappel bevat uiteraard ook veel zetmeel en werd steeds populairder door heel Europa. Het verhaal ging ook rond dat de aardappel impotentie zou opheffen.  Dit verhaal was een uitstekend middel tegen de impotentie van de prijs, want vanaf dat moment steeg de prijs met de populariteit van de aardappel mee tot een climax. De prijs kon je toen vergelijken met zo’n 2000 euro de kilo.

In Schotland is er een tijd geweest dat men minder gecharmeerd was van de potentie van een aardappel. De plant werd als een onchristelijk gewas aangezien. De plant en zijn familie (nachtschade) werd ook niet in de bijbel genoemd waardoor het vertrouwen in het gewas ontbrak en een verbod op het eten van aardappel werd ingevoerd. De naam van de familie nachtschade zegt het ook al. De planten schaden de mens. Het eten van nachtschade-soorten kan leiden tot de dood, maar ook tot zware hallucinaties zoals bij Bilzenkruid, Wolfskers of Doornappel.

De plant met de knol is hierdoor duidelijk niet zijn populariteit helemaal verloren. Zeker in Nederland niet. Na de 2e wereldoorlog at de gemiddelde Nederlander zo’n 130 kilo aardappels per jaar.  Tegenwoordig leven we in overvloed en is de keuze aan voedsel vergroot. Tegenwoordig zitten we op ongeveer 80 kilo per hoofd. In Azië is de soort eigenlijk nooit populair geworden, rijst is hier heer en meester.

Een voor de boeren bekende vijand van de aardappel zijn aaltjes. Beestjes die aan de wortels vreten. Door een aardappelveld na een jaar gebruik vervolgens vier jaar voor iets anders te gebruiken lost de boer dit probleem op.

Een voordeel van de aardappel is ook dat je hem lang kan bewaren. Vroeger kuilde men de aardappel in. Dit was een methode waarbij een kuil werd gegraven, de aardappels erin werden gemikt en stro over de kuil heen werd gelegd. Belangrijk was natuurlijk wel dat de kuil niet te nat was.

De aardappel is dus altijd verbonden geweest met het ondergrondse. De duistere aarde-energie zit in de knol opgeslagen en kan een mens helpen ook zichzelf meer te aarden. Als je als mens ver wegzweeft in rituelen, gedachtegangen, filosofieën, theorieën, je lieve vriendinnetje, je mooie beethoven,  spacey Drum & Bass of gangstarapmuziek of wat dan ook en je kan niet goed terug komen in het rationele denken is de aardappel een geschikt gewas om je hierbij te helpen om te aarden. In het hier en NU leven is eigenlijk ook een vorm van aarding en in die zin kan de plant dus ook helpen. De biet bevat trouwens een vergelijkbare energie.

Hierdoor zal het je ook niet verbazen dat het element dat aan de aardappelplant wordt toegeschreven “Aarde” is. De planetaire heerser is trouwens niet de Aarde, maar de maan. Vooral mededogen is een energie van de maan die via de aardappel in werking kan worden gezet.

Ook schijnt het eten van aardappels goed te zijn voor algemene bescherming.

Beetje uitjes, bieslook, dille en rozemarijn bij de aardappel optimaliseert deze werking op een smaakvolle manier.

Plaats een reactie